سیر تحولی توجه پایدار در نمونه ای از کودکان ایرانی

مقدمه و اهداف توجه پایدار لازمه انجام تکالیف مستمر زندگی روزانه است. هدف از مطالعه حاضر بررسی سیر تحولی توجه پایدار در نمونهای از کودکان ایرانی است. مواد و روش ها در یک بررسی مقطعی مقایسهای با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس توجه پایدار220 کودک 7 الی 11 سال (79 دختر و 151 پسر) با میانگین سنی 09/9 و انحراف استاندارد46/1 با استفاده از آزمون عملکرد مداوم مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی برای تحلیل استفاده گردید. یافته ها نتایج نشان داد که کودکان 7 تا 11 ساله در تعداد خطای حذف و زمان واکنش با هم تفاوت دارند و این تفاوت در سطح 0001/0 p <  معنی­دار است. اما در مورد خطای ارتکاب تفاوتی مشاهده نشد. نتیجه گیری با توجه به نتایج هرچه سن افزایش پیدا می­کرد خطای حذف و مدت زمان واکنش کاهش می­یافت. در واقع با افزایش سن توجه پایدار افزایش می­یابد.